و بدان که آدمیان را سلوک دگرگون باشد،
پس
خاطر خوش مدار
به واکنشی
که کنشِ تو برانگیزَش
به امید که بویی اگر برده باشد از عزتِ نفس
جز این
نخواهد کردن،
که وقاحتِ ادمیان را اندازهای نه
که وقاحتِ ادمیان را اندازهای نه
که وقاحتِ ادمیان را اندازهای نه
پس
خاطر خوش مدار
به واکنشی
که کنشِ تو برانگیزَش
به امید که بویی اگر برده باشد از عزتِ نفس
جز این
نخواهد کردن،
که وقاحتِ ادمیان را اندازهای نه
که وقاحتِ ادمیان را اندازهای نه
که وقاحتِ ادمیان را اندازهای نه