دوتا فيلم پاستورال در يك روز
زياد هم هوس انگيز نيست ،
اول ماديان رو ديدم ، به خاطر سوسن تسليمي
و اينكه گويا توي دوره ي خودش فيلم مطرحي بوده
و غصم شد زياد
همسن من بود
و چقدر قديمي
و چقدر ابتدايي
خوبيش اين بود كه خيلي واقع گرا بود
بدون نوستالژي و مردم بالادست چه صفايي دارند
نشون دادن غم و شادي با هم
و فقر كه آدما رو به جون هم مي ندازه

بعد
درخت تنگدستي
ارمانو اولمي ـ ايتاليا ـ1978
بي هيچ اتفاق خاصي
زندگي روستايي
در سكوت
همراه با بدبختي و شادي هم
هرچقدر سوسن تسليمي هوار كشيد توي ماديان
اين فيلم پر سكوت بود
و تن هاي خاكستري
و مه زده

و من اعتراف مي كنم
كه شديدا فيلم هاليوودي پرآب و رنگ مي خوام
رنگ و تكنيك

فيلم روشنفكري و خاكستري هم ممنوع