Saturday, August 19, 2006

آه من بسیار خوشبختم

لابد برای همدردی با مردم بی خانمان شده ی لبنان است
در پی تعویض چند سرامیک کوچک و به ظاهر بی مقدار
خانه مان شده پناهگاه جنگی ، همه چیز درهم
گاز که قطعه
آب گرم هم
قطعی ماشین ظرف شویی بی اهمیت اصلا ، اما سینک داشتن از حقوق ابتدایی هر آشپزخانه ایست
فقط شیرهای حمام هنوز سرجایشان هستند و اینجانب توی لگن ظرف شسته ام
آقا هم از ظرف شور برهنه بدشان میاید
دیروز آب به کل قطع شد ، برای اینکه خدمات شهری هم نقشی داشته باشد در میزان خوشبختی
در پیش کولر هم خاموش شد
من تنها بودم
و ماهواره هم داشت بازی در میاورد که لابد قیافم خیلی شبیه آدم های مرگ خواه شد
که دانای کل بازی رحمش آمد و دست از این یکی برداشت
ناگت مرغی که توی مایکروویو قرار باشه عمل بیاد همون بهترکه ظرفش نصف شه از وسط
رفتم حمام و یاد خودآزاری هام افتادم که حساب می کردم چقدر می توانم دوش آب سرد بگیرم
جوابش می شود چیزی شبیه گربه شور
یخ زده رفتم سراغ تی وی
رییس جمهور محترم رویت شدند
طفلک ، انگار که معلم ساده ی یک مدرسه ی ابتدایی
از آنها که خریتش تمام عمر یادت می ماند
که تنها چیزی که ازشان یاد می گیری این است که با هر ابلهی نمی شود حرف زد
بودن بعضی ها را فقط می شود پذیرفت، گیرم که با خشم و اندوه
چقدر هم که لبخند می زد ، لابد از جرم گیری دندانهاش حسابی ذوق کرده
و مثل این آدم های توی اکستریم میک اور اشک ریخته که شما لبخندم را به من برگرداندید
بنده ی خدا توی مصاحبه های جهانی ش هم باید اعلام کند که موهاش را شانه می کند
به قول والده ی ما حکایت رییس جمهور هم مثل رضای مارمولک است که مانده توی کاری
و یک جمله ـ شاید هم تحت تاثیر مستر پرزیدنت قبلی ـ در یادش
که ما همه را دوست داریم و همه را باید دوست داشت
- بی خود نیست استاد اخلاق ما که آدم بدی هم نبود البته و یک ترم فقط همین را گفت شده رییس شبکه یک سیما-
خود خاتمی کم لوث کرد " گفتگو " ش را ، این آقا در گه هم می غلتاندش
طفلک مجری که فقط با میمیک چهره ش بازی می کرد بس که هیچ پاسخی به هیچ جوابی نمی خورد
هوشمندی خبرنگارانه در برابر یک احمق ـ که حماقتش ثابت شده ـ زیاد هم به کار نمی آید
من گاهی خنده های عصبیم می رفت بالا ، بعد فکر می کردم واکنشم چیز دیگری باید باشد
غم نه ، خشم به گمانم
ولی بیشتر از همه مترجم همزمان بود که لجم را دراورد
برده زاده ، یک بند قربان قربان و حضرت عالی می چپاند جای ضمیرهای خالی
منتظرم یک شنبه اصل برنامه را ببینم

ــــ

فکر نکنید که دختر لوس بورژوا ها
من بچه ی جنگم
بی برقی و بی آبی کم ندیده ام
تلویزیونی که درواقع نبود و کل وسایل رفاهی
و گاهی نبود وسایل ابتدایی هم
هستی این چیزها مثل وجود آدم هاست در زندگیم
.. در کل نباشند عادتم می شود ، باشند و بعد نیست شوند اما

3 comments:

Anonymous said...

pedraml@hotmail.com...

Anonymous said...

خورده بورژوا نبو دنم آرزوست اي دوست.

Anonymous said...

arezoo haye dast nayaftani ensan ro az khodesh o mojoodiyatesh door mikone.......