Before Them, Films Were Just Movies

از نیمه خوابی بلند شده ام و فکر کرده ام که نمی شود گذشت از سر ِ شبانه

وصل خطوط شده ام و دیده ام که کسی نوشته که تسلیت می گوید
من هول برم داشته و با خطی که از زبان اصلیش برنمی گشت نوشته ام به خاطر چی یا کی
بعد فکر کرده ام نمی شود که تا فردا بمانم منتظر جواب
فکر کرده ام بی خیال شب ِ دیرتری ِ او .. زنگ بزنم و بپرسم
بعد دور و وری ها را چک کرده ام، گشته ام دنبال اتفاق بد در این نزدیکی
بعد آدم فرهنگی ترها را .. تا رسیده ام به عکس آنتونیونی در صفحه ی نازلی
فکر کرده ام چه حیف
چه عجیب
.. چه پشت هم
. خوابیده ام
صبح با عکس های روی دیوار بلند شده ام .. یکی در میان، فیلمی از این و از آن .. چه جالب بدی
awful and uncanny coincidence

توی کاور سیاه دوتا فیلم هست
دوتا فیلم که مال ِ خود ِِ خودم هستند
کنار هم خواباندمشان که لابد اگر قرار بر انتخاب بود، همین را بردارم.. با حسرت خیلی های دیگرالبته
فریادها- نجواها و آگراندیسمان
هرکدام دنیایی .. برای خود
که اولی را گفتم بی خیال هشدار بالای هجده سال .. یکهو دیدی هجده ساله نشدی خواهرک
حیف نیست این همه سرخی / سفیدی را ندیدن
بعد که سوال کردی آن جاش چرا .. و ح گفت همین است که نباید می دیدی، من هیچ هم عذاب وجدان نگرفتم
لازمت بود
لازم همه مان است
ارادتم به دومی هم که به قدر کافی عیانست، نه ؟
حاضرم صدبار دیگر هم آن بازی آخر را ببینم

سارکوفسکی هم چند روز پیشش رفته بود
عصر غول ها هنوز هم تمام نشده انگار
عصر پشت هم رفتن غول ها