Friday, December 31, 2004

و غم و شادی نداند ، چون مردمان بخندند ، او بگرید
و چون بگریند ، بخندد
تذکرهالاولیاء _ ذکر اویس قرنی

سر فیلم صمدیان که راجع به شادی مردم بعد از فوتبال ایران _ استرالیا بود ،
اشک می ریختم
و بعد در طول اون مستند وحشتناکا زهرخند ..
چقدر خشونت دیدم امروز
باباهه که سر دخترشو از تو کیسه در اورد به نشانه ی افتخار قبیله
پسربچه هایی که خودشونو به صدو پنجاه تومن می فروختن
زنایی که شوهرای ناخواستشونو کشته بودن
بعد هم که سینما چهار ، سارایوو و تکه پاره های تن ..
از بین برنده ی تمام حس های خوب " نور" بهمن کیارستمی و موسیقی ملکوتی مذهبی
و صدای جادویی کریستف رضایی
و امامزاده اینترنت رضا حائری که چهره های آشناش ذوق زدم می کرد
و خودش که برخلاف "هو آر یو؟ " ش مهربون بود

این هفته رو هم مستندیدیم هی
از سینما توغراف تا سینمای دیجیتال

No comments: