این صد و بیست و خرده ای پسر را دوست می دارم
چندتاییشان که احمق به نظر می رسند را کمتر
و آن سه تا دیوانه را ، دیوانه وار
حتی اگر روی هوا باشند نیمی از اوقات و جواب سلامت را ندهند
و عجیب باشند و گنگ
و دوست دخترشان خیلی کج باشد ؛
دست هاشان را دوست دارم
کشیدگی انگشتانشان را روی ساز
و شب هایی که می سازند برایمان