Fucking God
براندو فریاد می زند
و 129 دقیقه تن های زرد و قهوه ای
نورپردازی خدایگونه ی استورارو
مارلون و ماریا اشنایدر
و
برتولوچی بزرگ

فیلمی درباره ی سکس بدون اینکه به پورنوگرافی میل کند
جا به جای جلد دی وی دی نوشته بدون سانسور
برای امروز عجیب است
امایادت نرود که سال 1972 است

La ultimo tango a Parigi

می شود هر روز صحنه ایش را دید و خسته نشد
فیلمی برای تمام فصول

________

من هرگز از رویاها نقاشی نکردم ، بلکه واقعیت خودم را به تصویر کشیدم .
فریدا ،
رنگ و زندگی
سرخ و زرد و سبز
پاها به چه دردم می خورند ، درحالی که بالهایی برای پرواز دارم؟

________

Bitter Moon
مرد افلیج و زن سکسی بردم به بانویی از شانگهای ..
اما قصه فرق می کند
قرار است جنتلمن انگلیسی اخلاق گرا را از راه به در ببرند ، اما ..

گرچه در
Emmanuelle Seigner
جذابیتی ندیدم
یک جور حماقت روستایی توی چهره اش بود ، کمی هم گوشت اضافه ..
اما بازیش رو دوست داشتم
دختر بچه ی لوند ولی ساده ، زن در هم شکسته و فاحشه ای جذاب ؛
Kristin Scott Thomas
به نظرم زیباتر آمد ، وقار و آرامش و سادگی
و قیام آخرینش ؛
Hugh Grant
بد سلیقه ؛
Peter Coyote
هم که خیلی خوب بود
کثافت و بی شرف

یه کم زیادی اروتیکا بود
پولانسکی است دیگر ..

______

نکته ی مهم
Bitter Moon & Frida
هم جنس خواهی زن هاست در انتقام از مردانشان
من اون کاری که تو می کنی رو بهتر انجام می دم