Tuesday, June 12, 2007

And there's nothing wrong with me , This is how I'm supposed to be


هیچ کدام از ما واقعا پوست کلفت نیست ، اما ما با هم یک نوع مهربانی ِ محتاطانه و درویشانه داریم
که به میزان مساوی از محبت و بی اعتنایی تشکیل شده است ،به اضافه ی مقداری بدجنسی که روابط میان افراد را
. تحمل پذیر می سازد . از هم می پرسیم چطوری ؟ و بی آنکه به این مطلب تکیه کنیم جواب می دهیم بد نیستم
نیکولا یک روز نقل می کرد که در برتانی دیده بوده است که بچه ها یک مرغ دریایی را گرفتند
، و با صابون مارسی تنش را شستند و ولش کردند . همین که پرنده روی دریا نشست ،چون بال و پرش چربی نداشت
. یکهو توی آب فرو رفت و دیگر بالا نیامد
. نیکولا می گفت که بی اعتنایی چربی روح است ، مانع می شود که آدم غرق بشود
وقتی به دیگران خیلی اهمیت بدهیم دیوانه می شویم
و همچنین به خودمان

بد نیستم،شما چطورید ؟ - کلود روا – ابوالحسن نجفی

4 comments:

Anonymous said...

تکه ی چربی ِ روح و مثال ِ مرغابی واقعا محشر بود .

Anonymous said...

آره باید کمی چرب بود
گاهی که این چربیم کم میشه آدمها رو خیلی دوست داشتنی می بینم اما غافلم از اینکه دارن خفه ام میکنند

Anonymous said...

درسته جاذبه و دافعه.
ولی بعضی وقتها حس می کنم دوست دارم یه کم بیشتر خیس شم

YUMMY said...

اهمیت به خود ...خود نگاری
اهمیت به دیگران ...پرتره
و هیچکدوم حال پیاده روی و عکاسی خیابونی رو به آدم نمیده
مردم و زندگی در بین اونها مهم هستند و قشنگ
همه خلقت قشنگ هستند چون آفریننده زیبایی دارند که اونها رو به اسم میشناسه و دوست داره