کسی یه کرگدن مفت نمی خواد؟

تو نمی دانی، تو هیچ نمی دانی

و دوست داشتن تو ممکن نیست

زیرا مثل یک کرگدن جدی هستی

شاخ، شاخ شده بود توی چشمم
فکر می کردم برش دارم ببرم یک جای عمومی تر، دورتر
زیاد ِ وقتی بود که صدای کوب کوب پاش توی آن همه سبز که نمی آمد هیچ
ماااااا ی گاوی هم نمی داد که فکر کنم شیر تا بخوای مفیده
فکر کردم شاخ اصلا چیز مزخرفی است
به همین خاطرست شاید که هیچ وقت کرگدن ها محبوبم نبوده اند
هیپوها اما .. این موجودات نرم شده، بی شاخ، بی زمختی
فکر کردم شاخ اصلا چیز مزخرفی است
فکر کن بدرتد هم هیچ حس نزدیکی نمی کنی باش.. یک جور واسطه ی جدای از اصل باشد انگار فقط
حالا بگیر دندان شیر، شرحه ات هم که کند یک جور لذتی دارد
که فکر می کنی زیر دندان های شیر است که تکه تکه می شوم
،خورشید روی زمین .. نه یک بیابان خشک چغر بی حاصل،
یک جور رابطه ی بی واسطه، زیادی نزدیک..زیادی داخلی..زیادی واقعی

شاخ، شاخ شده بود توی چشمم
نه صدای کوب کوب پاش می آمد و فکر می کردی که چقدر جنگل
نه نگاهش که می کردی یادت می آورد آنور پرچین چمن هایی هست سبزتر
جلوی آینه را گرفته بود فقط
جلوی من را
تن را
بت یگانه ی شخصی ملموس من را

برش داشتم
بردم یک جای عمومی تر، دورتر
یک جایی که مال من نباشد
مثل همه ی اسباب همگانی، غیر یِکِه، جزئی از کل خانه
که هیچ نمی رود توی چشم که کجاست یا مال کی یا چرا آمده اصلا

حالا گردنبند فمنین ام را اویزان کرده ام جلوی آینه
انقدر ظریف که به هر دیدی نیاید