We need a visible past, a visible continuum, a visible myth of origin to reassure us as to our ends, since ultimately we have never believed in them

مامانه می‌گه خارجیا که خلوتن و من می‌گم هیچم نه و بعد اضافه می‌کنم که یعنی خود ماهاییم

و خوب معلومه که اصل ِ داستان معاشرتست، به خصوص حالا که دخترک ِ دوست هم همراهه از اول
برنامهه نصفه‌ست که من هی دنبال باقیش بگردم که بعدنا میاد که لابد خوبیت نداره این کافرا قاطی ِ امت اسلام
بعد با این‌که خارجیا خلوتن خوب، سه‌چهارم ساعت وایمیستیم توی صف، چون کار دیگه‌ای نداریم
خلاف ِ خواب ِ دیشب هم تولدی برگزار نشده توی صبا که من باشم و نجف و باقی دوستان.. و راهمون نمی‌دن اصلا
یه آقاهه همون اول ِ داستان ِ به خط شدن، سعی می‌کنه رأیمون رو بزنه که بیشترم تشویق می‌شیم
همه همه‌های همیشگه‌این توی صف
میکی‌جیکی فرشی ِ همیشه حاضر در صحنه، خانوم آرتسیته و آقای شبه ِ آرتیستشون، دربون سابق ِ کافه ال، هم پیش/دانشگاهی، ......، پسرای تیممون رو هم دم ِ در می‌بینم و متقاعدشون می‌کنم که فیلمی که زن نداره لابد سانسورم نداره حتی اگه اسپانیش باشه، خانوم ِ آدم حسابی ِ انتخاب مناسب‌گر ِ سال ِ پیش رو اما وقتی توی سالن می‌بینم مطمئن می‌شم که هیچم بی‌راه نبوده انتخابمون
تاخیر، به همین ساده‌گی؛ فرم ِ نظرخواهی را با شوق پر کردن، جایزه گرفتن کاشی ِ پلاستیکی ِتوالت ِ رستوران ِ بازار، تغذیه‌های مفید ِ من که زحمت تهیه‌ش با دخترک ِ دوست
فیلم جزو ژانر ک..خلی ِ موردعلاقه‌ی ِ من..، اما پایانش انگار که قرار نباشد که برسد، پیچ و تاب خوردن‌های سال‌بالایی ِ مشنگ و ردیف کردن ِ کل خانواده ِ کارگردان ِ مزبور و در آخر کل ِ انتلکت‌های مملکت گاوبازها.. هی تاکیدکردن‌های من که خوبمه و دخترک هم به همچنین، مشنگ‌جان در خیابان اعلام کردند که نائل شده‌اند به مقام ِ اولین مرد ِ باردار بواسطه‌ی فیلم و گفتند در حد ِ پنج دقیقه.. اینجانب اما بیست‌دقیقه‌اش را هم با جان و دل تاب می‌آوردم با ترجیح ِ افزودن ِ بر سکوت و زیاده‌گویی‌های بسی متفکرانه حذف.. و لوکیشن ِخلوتش را هم دوستمان بود و شروع ِ دخترکیش را.. اولین فیلمی است می‌بینم که این یوزر کامنت ِ آی‌ام‌دی‌بیش این‌همه حرف ِ اکثر ِ تماشاگرها

هی فکر می‌کنم تنها اگر بودم و در سکوت، ممکن نبود خیلی خوشم بیاید یا حتی خیلی خسته شوم؟
خیلی وابسته بود دیدنش به شرایط .. در هرحال نشیمنگاهمان که ناراضی نبود

منصرف شدن ِ از دیدن یک روسی ِ گویا مسخره.. رفتن تا سینمای محبوب که مختص ِ مهمان‌های فرنگی انگار، با نیت نشستن و خوردن و تماشا/شنودن ِ خانوم ِ بازیگر ِ بسیاردوست‌داشتنی............، شبانه‌روی ِ تا میدان ِمجسمه‌اش را گوریده، که انقدر چسبیده بود که هواش بود ادامه پیدا کند تا پل ِ خودمان

برطبق ِ اعتقادِ همیشه‌گی ِ جشنواره‌کردن فعالیتی است جمعی، بد هم نگذشت روز ِ آغازین، گرچه اعتقاد عموم بر این باشد که این‌بار جشنواره بود که در مقام ِ فاعلی نشست..، و در کمال ِ تاسف اعلام می‌داریم ته ِ دلمان با اندوه بسیار معتقدیم به پاسخی که نوشتیم در پاسخنامه: راه ِ بهبود این جشنواره، همانا دیگر برگزار نشدنش می‌باشد

____

Title: Jean Baudrillard

نظر به آن‌که فیلم مزبور آغاز شد با جمله‌ای ازین آقا، که ما آن جمله را گشتیم و نیافتیم