باور کرده بودم صدو هجدهم یا یک شماره ی اطلاعات شهری ،
یادم رفته بود تلفن همیشه برای اطلاعات خواهی نیست
یادم رفته بود می شود زنگ زد و شماره ی کس دیگر را نخواست
به خاطر همین جواب احوالپرسیهاش را سریع دادم که برسد به اصل مطلب
وقتی درآمد که خواستم حالتو بپرسم، خوشحال شدم که مریض نیستی و یا غمگین مثل تمام این تابستان
حرصم گرفت که نگفتم
حالا، هم سرما خورده ام ، هم انگار قرار نیست این جوی های قرمز هیچ وقت بند بیایند
لابد بارندگی انقدر زیاد بوده که تاهمیشه سرخی روان باشد