هوا خاکستری نيست
از لای پرده ديدم وقتی می بستمش
وجود من اما پر است از خاکستری
سرد
خنثی
بی هیچ رنگی
هیچ رنگی

من
اینجا نیستم
توی تنم نيستم
همه چيز بيرون از من اتفاق می افتد
موسيقی بيرون من است که صداش می رود بالا اما نمی تواند بيايد تو
تصاوير بيرون منند
کلمات روی کاغذ انگار چند لکه ی سياه که هيچ ارتباطی با هم و با من ندارند
آدم ها بيرون از منند
..صدایشان ، تصویرشان ، تنشان که لمس می کنم تا شاید حضورشان باورم شود ، حضور خودم
آدم ها نزديکم نمی شوند ، از من نمی گذرند ، داخلم نمی مانند
آدم ها وجود ندارند
من وجود ندارم

من بیرون منم
تعجب هم نمی کنم
شاد هم نمی شوم
لذت هم نمی برم
غمگین .. غمگین هم نمی شوم
، خشمگین هم
تلخ
تلخ
تلخم
خاکستری
خنثی
بی هیچ رنگی
هیچ
رنگی