خيال می کنی بعد از دو روز مستمر باز پا می شوم بروم نياوران افتتاحيه ی گنجينه ی نقاشی های کاخ يا يک همچين چيزی؟
وسوسه ی خانوم های گردن بلند موديليانی هم کاری از پيش نبرد
هرچقدر هم که من در دوره ای بسیار زیاد و همچنان هم دوستدار اين آدم باشم

نه
یک شنبه هیچ چیزی وسوسه ام نکرد
نه ناهار با بچه ها ، نه جلو افتادن کار عکاسی ، نه هیچ کار مفید دیگه ای
دلم فقط خانه ام را می خواست و تختم را
شب هم چرخ خوردن توی کارهای اين عکاسی که تازگی ها دوستش گرفته ام خيلی زياد

دوشنبه اما روز ديگری بود
شايد چون مزد نصفه نيمه ام را بالاخره به چنگ آوردم
مرتيکه ی حمال آشغال کار مفت خر
ايشالا در سايتشون رو تخته کنن
ايشالا برق اتصالی بزنه و کامپيوتراشون بميرن و عکسای من هم
..ايشالا

الغرض
رفتيم يک گالری خوشگلی که توی خيابون قدس بود و وابسته به دانشگاه تهران
و جون می داد برای نمايشگاه گذاشتن
يه سری کار اينستاليشن ديديم که بدی هم نبودن
خوبیه اينستاليشن اینه که می شه باهاش به صورت سرگرمی هم برخورد کرد
گرچه بعضی از کارها واقعا جالب اومدن به نظرم

بعد هم که موزه ی معاصر و افتتاحيه ی نمايشگاه عکسش
اولش هم که می خواستن مارو بی کارت دعوت راه ندن و ما هم چقدر حرص خورديم
که اين دانشجوهای سال پايينی گرگوری غيرقابل تحمل هی گر و گر می رفتن تو
اما ديديم نه جونم ، خيالی نی ، خيلی هم ما رو راه می دن و آقاهه حرف مفت زده بوده

يه دوساعت و نيمی اون تو بوديم
نصفشو عکس ديديم
نصفشو خوراک گاسیپ يه ماهو جور کرديم
این دوستای آرتیست افسرده ی بی هوای بی مبالات دنیا به دورمون آخه نمی دونین چقدر جذابند
گنگ فرهيختگان هم که غایب بودند متاسفانه
گرچه پيشکسوتشون کار داشت
گنگ خبری بازا جاش ريخته بودن تو موزه
به قول دوست ناباب ما هم نقشه اين دافيا که ميان تو حسينيه ارشاد رای می دن رو بازی می کرديم
بس که کليک کليک ازمون عکس می گرفتن موقع کار ديدن
ـ قسم می خورم از دانشگاه رفته بودیم و با لباس های هر روزه ، پررنگ خوب ـ
يه جا هم يه جوجه ی احمقی به من گفت وايسم جلوی پرتره ی يه بچه افغانی
شت !!! نشون دادن تناقض لابد

انسانی که شما باشيد
من فهميدم تو بزرگسالی ما هم همين آشه و همين کاسه
تو علافی قبل از سخنرانی جناب مدير جديد موزه
ـ که چقدر هم بده بيچاره آدمه ـ
ما وايساده بوديم پيش جناب آقای آرمان استپانيان بزرگ و يه چندتايی آرتيست بزرگ ديگه
بعد ديديم دقيقا مدل ما برخورد می کنن
يعنی دقيقا مدل ما گاسیپ می کردن
مثلا با يه آدمای هم قد و قواره ی خودشون معاشرت می کردن و بعد يارو يه متر دور نشده
.. شروع می کردن که آره بابا اين آدمه

خوب می دونید
!! اسم گنده ایه عکاسی معاصر ایران
بالاخره این همه کارزیاد دیگه هم شده / می شه
اما کلا جالب بود
جذاب ترین بخش هم بخش جنبی بود با عکسای دوره ی قاجار و
آقارضا عکاس باشی

یه مقداری هم نشستیم توی حیاط موزه و هی آدم مهربونا بهمون خوراکی دادن و
ما هم مستمر پیپل واچینگ کردیم به قول آقای بلاگر آدم حسابی
آقای خبری مهم هم که باز با من کلی بامزه رفتار کرد و خندیدیم زیاد
نمی دونم چرا من نوچه ی این آدمه نشدم تاحالا ، واقعا باعث تاسفه

باب مارلی خواهره رو هم گم کردم
می گه هی می شینی غیبت مردمو می کنی خدا قهرش می گیره می زنه به وسایله من
اما قراره دوسته جایگزینشو بیاره برات ، بدرفتاری نکن
تازه ایشالا من تو این مسابقه عکسه برنده می شم و برات یه جان لنون پیدا می کنم

حالا هم نان استاپ نشسته ام جلوی این ابزار وسوسه گر دنیای مجازی
و دنیای واقعیم رو به فاک می دم