Rosa è il colore della Persia

دوشنبه


به پدر سلام کن
فیلم مرکز استان بولیویستان در مدح ال چه ی قدیس
خلاف فیلم های آن نواحی بدرنگ و نه حتی یک موزیک کوماندانته چه گوارا
فقط داغ دلمان تازه شد که سی دی موزیک های چه گواراییمان مالیده شد
به دشت گریانمان و هردو به فنا پیوستند و منبع اصلی هم که فعلا گم
آیا یاری کننده ی دارایی هست که مرا یاری کند ؟

ـــ

مستند تجربی سکته را دوست داشتم
که فکر کردم در شرایط مرد اگر بودم که می خوابیدم در انتظار مرگ
و زن .. همان هفته ی اول لابد کم می آوردم

از این به بعد وقت سلام دادن به خانوم مهربان همسایه
که بیست و پنج سال است همسرش از گردن به پایین.. لبخند گشادتری می زنم

ـــــــــــــــــ

سه شنبه

آئورا را دیدیم که هاله نبود و پیش در آمد حمله ی صرع بود
در ژانر خودش که خوب بود .. چه کنیم که این چیزها را دوست نداریم

ــ

خواهر یخ زده ی طفلک در صف
و دعوا هم می شویم .. گرچه باقی هم ، همین جور بوده اند
زوج جالبا می رن خرید زندگی پنج سال آیندشون توی کویر
خانوم حسابیه می ماند با ما
بعد .. سه نفر با پررویی می زنند جلویمان
بعد .. ما می مانیم بی بلیت ، اما نه بی امید
بعد .. خود اساتید که می روند تو .. چه کرده مرد سفید مو با خودش ؟ ابهت سبیلش کو ؟

دوستانی که بلیت دارند
آدم های دیوانه ای که فخر می فروشند
پسر خوشگله ی دانشگاه و دوست ناف پیداش که انگار اضافه دارند بلیت و کرشمه هم می آید
ما امیددار .. خواهره چشم ها پر اشک
...
فرش ایرانی را هم دیدیم
کلا که دیدنش واجب
سیف الله داد بدترین است
مهرجویی .. چرا؟؟؟من آن خانه را می خواهم ، می خواهم ، می خواهم
خواهره ایستاد تا از عمو زرین کلک بتشکرد

بعد از دیدن آن همه غذا ، مهمانی رفتن کار پسندیده ای است