سر یه رویای جور دیگه چی می آد ؟

رتبه ی ارشد ت عالیه و من بهت افتخار می کنم و نمی دونی چقدرتا خوشحالمه

باباهه سرشو با تاسف تکون می ده و میگه چهارسال دیگه همه مدرک درست و حسابی دارن و تو حسرت می خوری
می گم همین الانم دارم حسرت می خورم که خانوم ن که دوسالی از من بزرگتره و دیپلمم نداره
... سه، چهار ساله عکساش تو معتبرترین جاها چاپ می شه و من هیچ
حالا کتابه هنوز معلوم نیست کجا خودشو گم کرده که پیداش باید بکنم و همین مدرک نصفه هم از دستم نره
مدرکه که بیاد دستم تازه باید بشینم ببنیم چه کار می خوام بکنم با زندگیم

آقاهه می پرسه شغل
می گم عکاس
نمی شه که
، یه چیزی تو مایه های خوب .. روزا چکار می کنید !؟ ،
بنویسید دانشجو
فکر کن پلیتزرم که بگیری ، تو مدرسه ی بچت مثلا ، شغلتو می نویسن خانه دار

گفتم آدمه باید تو کارش بهترین باشه ، حتی اگه زنباره ست ، یه زنباره ی معروف باشه با یه رزومه ی آبرومند
داشتیم شروط قابل معاشرت شدن رو برمی شمردیم
گفتی که دیگه نه .. توان تحمل زنباره ها رو نداری
حالا که دیره شبه و نشستم به پیدا کردن روابط .. دارم فکر می کنم منم همین طور
آخرین چیزی که این روزا می خوام یه دون ژوانه .. حتی اگه با نجیب زاده های دربار کمتر ، رو هم نریخته باشه
دلم یه مونوگام علاج ناپذیر می خواد