دنیای بشکن زدن و لوس بازی

یک عصر کافه های اقماری تا فاطمی بود

، و خرید خواستگاری رفتنمان

یک شب ِ میز بزرگه ی کافه ی جدید ساعت ها
، و دنباله ی گردهمایی در چمن های باغ فردوس
مقادیری هم بحث و بررسی های در حاشیه و ضمن
که داد خواهرک درآمد که متنفر است ازین حرفها
چه آمده بر سرمان که یک ریز حرف عروسی
، تمام مراسم ها را یاد گرفته حالا
... خواستگاری و بله بران و امثالهم
، به والده ی ما که اگر باشد تا اولین جشن تولد بچه مراسمی نیست ،
خوش هم می گذرد ها
یعنی که نزنید زیرش یکهو و ادامه ی خریدها و مراسم ها را
... بی حضور ِ ما

فقط جالب تمام این رویدادهای مشابه با هم به وقوع پیوسته اند
، حتی مراسم عکاسی کنان هم در همین راستا
گرچه که تابستان فصل همین مقدمه چینی هاست دیگر
مقدمه ی جدی شدن ِ شوخی هایی که در بهار صورت گرفته لابد
خیلی خیلی جدی شدنش در پاییز
و نه ماه و نه روز بعد در تابستان ِ بعدی طفل معصومی چون من

تبش هم که می افتد خشک و تر نمی شناسد
که شوهره هم در بیاید که فرنگ رفتنی اگر نشد ( نیاورد خدا) می رود خانه ی بخت
رحم کرده خدا که من درگیر آن تب ِ دیگرم
که براونی که نداشت جای شولوغ ِ مرکز خریدی ، تارت شاتوتم را می خورم
و به براونی فکر می کنم .. و به طعم هلو .. و به روی انگشت های پا بلند شدن
و دلم کفش پاشنه بلند می خواهد