Expressing the Inexpressible

دنبال نتیجه نبود . یعنی دیگر در هیچ کاری دنبال نتیجه نبود .دلش می خواست فارغ از نتیجه زندگی کند

ازین گذشته ، واقعا دنبال دختر نبود . این را توی ارتش یاد گرفته بود. همه قیافه ای می گرفتند انگار
. لازم است آدم دوست دختر داشته باشد . کمابیش همه این حال را داشتند . اما برای او این طور نبود
، کربز دوست لازم نداشت . مضحک اینجا بود که ابتدا آدم لاف می زند که برای ِشان تره خرد نمی کند
هیچ وقت به شان فکر نمی کند و محال است طرفشان برود . اما بعد با آب و تاب می گوید که
. بدون آنها نمی شود سر کرد ، آنها همیشه باید کنار آدم باشند و بدون آنها خواب به چشم آدم نمی رسد

.این حرف ها دروغ است . یعنی از هر دوسر دروغ است . آدم وقتی به آنها نیاز پیدا می کند که به آنها فکر کند
این را توی ارتش یاد گرفته بود . بعد دیر یا زود آدم همیشه یکی دم دست دارد . آدم وقتی چشم و گوشش باز شود
. یکی دم دست دارد . فکر کردن نمی خواهد . دیر یا زود وقتش می رسد . این را توی ارتش یاد گرفته بود

خانه ی سرباز – ارنست همینگوی – احمد گلشیری

___

برای همه ی آنها که مدام می پرسند ...، این را توی ارتش یاد گرفته ام